Χριστού-γεννα κι αγάπη

Χριστούγεννα, η γέννηση του Χριστού.
Όλοι πιστεύουμε σε κάτι, κάποιον, μια οντότητα,
όποια κι αν είναι αυτή, υπάρχει στο μυαλό μας και στην ψυχή μας.
Σαν σήμερα, αιώνες πριν οι άνθρωποι ξεκινήσανε να πιστεύουν
πως η αγάπη είναι το ανώτατο αγαθό, απο τα σημαντικότερα στοιχεία της ζωής.

Η γνήσια αγάπη, δεν έχει όρια και προυποθέσεις,
δίνεται αδιακρίτως και την βρίσκεις παντού.
Δεν κοστίζει τίποτα και δίνει σε αντάλλαγμα άπειρα.
Η αγάπη σώζει ζωές, χτίζει σπίτι και οικογένειες,
θεραπεύει, ενώνει, νικάει δυσκολίες, είναι το παν
στο πεπερασμένο ταξιδάκι μας.

Δε ζυγίζεται, δεν έχει βάρος ούτε σχήμα, είναι πολύχρωμη.
Η αγάπη, έρχεται μια φορά και δεν φεύγει ποτέ απο την καρδιά μας,
αρχίζει, μα δεν τελειώνει. Αντιστέκεται στον εγωισμό, στον ατομισμό,
στην ανιδιοτέλή-βολική αγάπη που την πολεμά για να μας πείσει
για την αυθεντικότητα της. Είναι πάντα και παντού, αν εμείς το θέλουμε.
Όταν η αγάπη είναι κοντά μας υπάρχει μόνο θέλω και μπορώ.

Μέσα στις τόσες δυσκολίες, η αγάπη έρχεται να ανοίξει τον δρόμο,
αν όμως δεν βλέπουμε, να ανοίξουμε την πόρτα με χαρά και πίστη,
δεν θα μπορέσει να φτάσει στον προορισμό της. Τα πάντα εξαρτώνται απο εμάς,
απο τις επιλογές μας, την συμπεριφορά μας, τον τρόπο που ζούμε. Όλο μας το
περιβάλλον, φυσικό και κοινωνικό, διαμορφώνεται απο εμάς τους ίδιους,
κι όσο πιο γρήγορα πειστούμε για αυτό, τόσο πιο άνετα θα αποδεχτούμε το αποτέλεσμα,
τόσο λιγότερες ευθύνες θα αποδίσουμε στους άλλους, τόσο λιγότερο θα κρίνουμε
τον κόσμο έξω απο εμάς.

Η αγάπη είναι τρόπος ζωής κι όχι μεμονωμένο συναίσθημα που διαρκεί λίγο ή πολύ.
Είναι μέσα μας κάθε στιγμή που ζούμε, όταν η καρδιά μας είναι ανοικτή.
Είναι εύπλαστη και χωράει σε όλες τις καρδιές κάθε σχήματος,
παίρνει το χρώμα που εμείς της δίνουμε, κατοικεί στο σπίτι μας
για όσο εμείς το επιθυμούμε.

Όπως ο ήλιος, είναι διάχυτη, μα δε γνωρίζει μέρα και νύχτα, λάμπει ασταμάτητα.